Najpiękniejsze kaktusy

Autorem artykułu jest Miłosz Gądziak

Na świecie rośnie niezliczona ilość przepięknych roślin. Jednymi z nich są kaktusy, które swym pięknym i niepowtarzalnym wyglądem rywalizują z nawet najpiękniejszymi roślinami świata.

Kaktusy to rośliny stosunkowo łatwe w uprawie i dlatego hodowcą ich może stać się wręcz każdy, istnieją gatunki niezwykle piękne, zakwitające wspaniałymi barwnymi kwiatami. Jednym z takich kaktusów jest rochea szkarłatna, pochodząca z Afryki Południowej, gdzie znajduje się pod ochroną, gdyż jest zagrożona wyginięciem. Roślina zakwita pachnącymi kwiatami o różnej barwie. Kaktusy te możemy nabyć w kwiaciarniach, w okresie kwitnienia może stanowić nawet piękny prezent. Rochea szkarłatna nie jest trudna w uprawie, podobnie zresztą jak inne kaktusy i sami możemy ją uprawiać na parapecie okiennym.

Innym gatunkiem, pochodzącym również z Afryki, a zasługującym na uwagę jest także lamprant błyszczący. Gatunek dość niezwykły - kwitnie całe lato, więc roślina ta może stać się piękną ozdobą naszych domów, balkonów czy ogrodów. Kwitnie purpurowo różowymi kwiatami z lekkim połyskiem - stąd w nazwie słowo „błyszczący''. W niektórych krajach, gdzie można spotkać tą roślinę, jest ona nazywana nawet „błyszczącym kwiatem" lub kwiatem „łatwo dostrzeganym", właśnie za sprawą pięknych kwiatów, które jest w stanie wykształcić ta roślina. Obydwa gatunki nie są zbyt wymagające. Rosną one jak już wspomniano w Afryce, która jest ich ojczyzną, więc należy im zapewnić jasne i słoneczne miejsce, w których będą mogły swobodnie wzrastać i zakwitnąć. Tylko takie warunki, a więc podobne do tych, w których rośliny rosły, są w stanie zapewnić jej prawidłowy wzrost i wyhodowanie kwiatów, z których będziemy dumni.

 

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ciekawe odmiany kaktusów

Autorem artykułu jest Miłosz Gądziak

Kaktusy to jedna z najciekawszych roślin na całym świecie. Swym wyglądem zachwycają nawet zawodowych ogrodników. Dowiedz się, które z nich są najpiękniejsze.

Kaktusy są dość oryginalnym i specyficznym gatunkiem roślin, a co poniektóre mogą nas zadziwić kwiatami, barwą a nawet swoją formą. Jedną z ciekawszych form stanowi tak zwany „kaptur biskupa", czyli astrofytum. Jest zaliczany do najpopularniejszych kaktusów. Jest także wyjątkiem wśród kaktusów, bowiem wymaga zasadowego podłoża, które należy mu zapewnić do właściwego wzrostu. Jeśli będziemy naprawdę odpowiednio pielęgnować tą roślinę, będzie ona w stanie zakwitnąć nawet kilka razy w ciągu lata. Wyglądem nieco przypomina mitrę - stąd też nazwa „kaptur biskupa". Niektóre z odmian tej rośliny nie posiadają cierni, ale za to prawie wszystkie wyglądem i kształtem przypominają gwiazdy.

Miłośnicy kaktusów z pewnością znają także gatunek o nazwie telokaktus. Przez wielu hodowców zaliczany jest do najpiękniejszych kaktusów, bowiem wszystkie gatunki cechują się ozdobnymi kolcami oraz różnobarwnymi kwiatami - w zależności oczywiście od gatunku. Odmiana ta pochodzi z Meksyku, zresztą podobnie jak wcześniejszy wyżej wspomniany astrofytum. Co ważne telokaktusa może uprawiać dosłownie każdy, gdyż jest to bardzo łatwy gatunek w uprawie. Odpowiednio nasłonecznione stanowisko, zimą natomiast jasne i chłodniejsze miejsce, właściwe podlewanie latem i zaprzestanie podlewania zimą oraz przesadzanie średnio co dwa, trzy lata - to właściwie całe wymagania tego kaktusa. W zamian natomiast otrzymamy naprawdę przepiękną roślinę, zwłaszcza w okresie kwitnienia, obsypaną wspaniałymi, efektownie wyglądającymi kwiatami

 

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kaktusy odporne na niskie temperatury

Autorem artykułu jest Miłosz Gądziak

Kaktusy to rośliny, których uprawa możliwa jest w różnych warunkach klimatycznych. To w jakich warunkach można uprawiać te rośliny zależy jednak od ich odmiany.

 

Kaktusy mrozoodporne 

Jak wiadomo kaktusy  to gatunek  roślin, które doskonale potrafią dopasowywać  się do trudnych warunków życia. Mogą bowiem  rosnąć na suchych pustyniach, czy na skalistych  terenach górskich. Wśród gatunków popularne w uprawie są  też kaktusy mrozoodporne, które mogą zimować w ogrodzie. Należy  jedynie pamiętać, by kaktus był odpowiednio zasuszony, miał pomarszczoną skórę, w przeciwnym razie roślina może ulec zniszczeniu. Kiedy mamy  już  tak  przygotowaną  roślinę możemy  zadbać  o  jej  przesadzenie na zewnątrz i przygotować jej podłoże. Miejsce powinno być spokojne, z odpowiednią ilością światła, najlepiej bez wiatru. Na spód należy dać warstwę folii, a dopiero na niej usypać podłoże - żwir, kamienie, piasek. Dopiero w odpowiednio przygotowanym miejscu możemy obsadzić rośliny.

Oczywiście musimy pamiętać, że nie każdy gatunek będzie nadawał się do uprawy na zewnątrz i na mrozie, mimo, iż są to rośliny przystosowane do  trudnych warunków życia, musimy wcześniej dowiedzieć  się, które gatunki są do tego najbardziej odpowiednie. W przeciwnym razie roślina ulegnie zniszczeniu, bowiem nie będzie w  stanie wytrzymać  zbyt niskich  temperatur. Są  także gatunki, które wymagają ochrony przed wilgocią - w  tym celu dobrze by było zapewnić im dach osłaniający przed deszczem. Może być on szklany bądź foliowy, ale musi być także  zapewniony  przepływ  świeżego  powietrza.  Tylko  w  odpowiednich  warunkach kaktusy będą mogły wzrastać, więc dobrze  jest wcześniej zadbać o  ich uprawę  i pielęgnację, a nawet sięgnąć po specjalistyczną literaturę.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Co oprócz tego że są piękne ?

Sukulenty a przede wszystkim kaktusy, zwracają uwagę swym niezwykłym wyglądem ale te
zadziwiające rośliny mają również inne cenne zalety. Od najdawniejszych czasów były one
źródłem pożywienia, napojów, surowca do wyrobu leków a nawet do wyrobu narzędzi
oraz były używane jako materiał budowlany :)

                                                        DLA CIAŁA 

Mało które rośliny wyglądają na mniej jadalne niż sukulenty a zwłaszcza kaktusy :) a jednak
wiele z nich dostarcza soczystych owoców lub jest wykorzystywana jako warzywa.
Najbardziej znaną częścią jadalną kaktusa jest żółty lub czerwony owoc Opuntia ficus-
indica (opuncji figowej). Największe plantacje opuncji powstają w Meksyku. Z owoców
Echinocactus triglochidiatus produkuje się dżem znany w całym USA ze swojego
wyśmienitego smaku i niezwykłego, jaskraworóżowego koloru. W wysokogórskich
rejonach Boliwii łodygi kaktusa Neowerdermannia vorwerkii piecze się lub gotuje
i spożywa podobnie jak ziemniaki. Znaną na świecie potrawą meksykańską jest "napalitos".
Są to obrane ze skórki i cierni gotowane płaskie człony opuncji Opuntia subulata.
Natomiast wielkie bulwy ceropegii i brachystelmy są w okresie suszy ważnym składnikiem
diety mieszkańców afrykańskiego buszu. Z niektórych kaktusów wyrabia się też słodycze.
Kawałki aromatycznego słodko-kwaśnego miąższu Ferokaktus wislizenii są kandyzowane
w cukrze. Najbardziej znanym produktem jest niewątpliwie tequila , mocna wódka
meksykańska, destylowana z przefermentowanych łodyg agawy. Agawy dostarczają również
innego napoju alkoholowego pulque, jest to rodzaj piwa otrzymywany z łodygi kwiatostanu.

                 

                                                         DLA DUSZY I URODY 

Sukulenty od zawsze służyły do wyrobu kosmetyków i lekarstw . Lecznicze właściwości aloesu 

były znane już w starożytnym Egipcie . Grecy i Rzymianie używali go na dolegliwości żołądkowe

oraz do leczenia poważnych ran. Aleksander Wielki, aby uzyskać kontrolę nad produkcją 

podbił wyspę Sokotra, gdzie znajdowały się plantacje aloesu. Do dzisiaj jest to powszechnie 

stosowany środek w dermatologii, wyciąg z liści jest tym bardziej cenny ponieważ zawiera

stymulatory biologiczne pobudzające funkcje obronne organizmu. Kolejnym cennym gatunkiem

jest Selenicereus grandiflorus kaktus znany z ogromnych kwiatów i to właśnie z nich produkuje 

się leki poprawiające krążenie. W końcu XX wieku z mięsistych kaudeksów Testudinaria 

elephantipes otrzymywano kortyzon przeciwzapalny lek sterydowy. Obecnie z kaudeksów
tego gatunku produkuje się pigułki antykoncepcyjne. Niewielki kaktus Lophophora williamsii,
znany pod indiańską nazwą jako pejotl, był używany od dawna na dolegliwości reumatyczne.
Jest jedną z nielicznych jeśli nie jedynym sukulentem czczonym jako święty. Kult tej halucyno-
gennej rośliny kultywuje wiele plemion Indian do dziś, a rząd USA pozwala im na zbiór tego
objętego ścisłą ochroną kaktusa.

                                                     W ŻYCIU CODZIENNYM 


Kaktus Oreocereus celsianus, rosnący w Boliwii i Argentynie, ma delikatne, bardzo długie
ciernie, używane do wypychania poduszek i materacy.

Z pewnością najczęściej uprawianym sukulentem jest agawa sizalowa Agave sisalana ,
z której liści otrzymuje się włókna sizalowe, służące do wyrobu lin okrętowych , powrozów,
worków, mat i wielu innych rzeczy. Ogromne połacie tropikalnych lasów na Madagaskarze
i w Kenii zostały wykarczowane pod uprawę tej agawy :(

HISTORIA czyli skąd przybyły by nas zachwycić

Jak nie trudno zgadnąć pierwszy był Kolumb, do czasu jego ekspedycji , kaktusy i inne sukulenty

 były znane jedynie lokalnym społecznościom . Tylko kilka takich roślin sprowadzono do Europy

 w XV i XVI wieku jako nieznane i dziwne rośliny bardziej jako ciekawostkę .

 Dopiero w XVII wieku wraz z odkrywaniem i opisaniem przez przyrodników coraz to nowych 

 gatunków roślin , zainteresowanie sukulentami szybko wzrastało . Bogaci kolekcjonerzy opłacali

 wyprawy botaników po nowe gatunki i mimo że nie mieli ochoty dzielić się swoimi zdobyczami

 to właśnie im poniekąd zawdzięczamy to że dziś każdy z nas może zajmować

 się tą niesłychanie wciągającą zabawą, jaką jest uprawa kaktusów :) Obecnie choć już nie tak

 trudno je zdobyć to posiadanie okazałej kolekcji jest nadal oznaką wyrafinowanego gustu

 i dobrego smaku . Należy jednak uważać przywożąc egzotyczne szczepki z podróży ponieważ 

 teraz dużo uwagi poświęca się ich ochronie na stanowiskach naturalnych. 

Wiem jednak jak miła jest ta praktyka ale dobrą opcją jest pozyskiwanie nasion co sprawia 

 jeszcze większą satysfakcję .

Ale miało być o historii a więc pierwsi prywatni kolekcjonerzy kaktusów i innych sukulentów

pojawili się w XVIII wieku , gdy nasiona i rośliny stały się łatwiej dostępne . W tym czasie 

powstał ogród zielarski Hortus Medicus w Amsterdamie, głównie w celu uprawy roślin

leczniczych. Po 1820 szklarnie stały się bardzo popularne. Większość wśród 

kolekcjonerów stanowili zamożni arystokraci , jak angielscy książęta Devonu czy Bedfordu,

ponieważ tylko ich było stać na budowę ogromnych szklarni ogrzewanych parą. W 1835 roku

pałeczka pierwszeństwa trafia do Niemiec gdzie najwspanialszą w Europie kolekcją kaktusów 

szczyci się książę Slam-Dyck . Zgłębiał ich budowę i zostawił ich wspaniałe rysunki podziwiane 

do dzisiaj. Po tym przykładzie widać co jest ważne by osiągnąć sukces w hodowli 

a mianowicie wielka pasja , jeżeli zajęcie to będzie tylko podążaniem za modą nie przyniesie 

dobrych rezultatów lecz wiele rozczarowań. Tak jak stało się z końcem wieku który zaczął się

tak wspaniale a zakończył marnie gdy arystokracja tak zmienna i nietrwała w uczuciach znalazła 

sobie nowe mniej kujące hobby jakim były orchidee. W tym czasie znacznie osłabło 

zainteresowanie sukulentami, a wiele bezcennych kolekcji uległo zniszczeniu a pomyśleć 

że jeszcze w połowie wieku za kaktusy płacono ogromne sumy i urządzano wspaniałe

wystawy . Ciekawostką jest że w zawładniętej pasją Rosji pewien kolekcjoner sprzedał kaktusa

z rodzaju Ariocarpus za sumę 1000 franków,co przekraczało wartość złota ważącego tyle,

ile ta roślina :O

Co zrobić aby były piękne :)

Gdy odwiedzam ogrody botaniczne a w nich oranżerie z pięknymi kolekcjami kaktusów zawsze zastanawiam się jak oni to robią że, okazy te są takie zdrowe i piękne, nie chce się wierzyć że nie są to miejsca ich naturalnego występowania. Dlaczego więc nasze domowe okazy nie wyglądają tak spektakularnie :(
Najważniejsza jest pielęgnacja oraz dobór odpowiednich roślin . Podczas zakupu zazwyczaj
kierujemy się względami estetycznymi nie zastanawiając się czy dany gatunek będzie dobrze rósł
w miejscu które dla niego wybraliśmy . Zapominamy o tym że te rośliny są przystosowane do
życia w trudnych warunkach zgoła innych od klimatu naszego domu . Dodatkowym czynnikiem osłabiającym nasze świeżo zakupione rośliny jest fakt że aby trafić do naszego domu przebyły
bardzo długą drogę od hodowcy do sprzedawcy . Droga ta całkiem całkowicie zaburzyła ich
system wegetacji ponieważ z ciepłej i słonecznej szklarni zostały przewiezione do kwiaciarni w której prawdopodobnie były narażone na niską temperaturę i słabą ekspozycję słoneczną a niejednokrotnie
na niewłaściwą opiekę . Dlatego tak często zdarza się że piękny nowo zakupiony okaz mimo naszej
troski zaczyna chorować, dobrą zasadą jest nie stawiać świeżo zakupionych roślin od razu na
słonecznym parapecie lecz stopniowo przyzwyczaić je do właściwej ekspozycji . Ja zawsze stawiam
nową zdobycz na biurku przede wszystkim po to aby się nią nacieszyć ale ma to też praktyczne zalety :) Otóż warto bacznie obserwować roślinę przez około miesiąc ponieważ może mieć jakieś
szkodniki a jeżeli jest odizolowana od reszty kolekcji nie będziemy mieć większego problemu ,
a jedynie jednego pacjenta do leczenia.

Co to są SUKULENTY

Nasze rozważania należy zacząć od krótkiej charakterystyki sukulentów ponieważ kaktusy można do nich zaliczyć ale nie wszystkie sukulenty to kaktusy . Sukulenty to ogromna grupa roślin,
w przybliżeniu kilkanaście tysięcy gatunków należących do różnych rodzin , ich wspólną cechą jest
zdolność magazynowania wody. Nazwa sukulenty pochodzi od łacińskiego słowa succus - sok .
Ze względu na tą cechę zostały one podzielone na trzy grupy w zależności od miejsca w którym
magazynują wodę . To bardzo przydatna informacja a zarazem łatwa do zapamiętania bo nazwa
sama narzuca nam odpowiedź.

 Pierwsza grupa to :

SUKULENTY ŁODYGOWE - jak sama nazwa wskazuje magazynują wodę w łodygach , są zwykle pozbawione liści , które u kaktusów przekształciły się w ciernie podczas gdy łodygi stały się zielone i przejęły funkcję asymilacyjną . Woda magazynowana w specjalnych tkankach , położonych w wewnętrznej części łodygi , a przed wyparowaniem nadmiernych jej ilości chroni bardzo gruba skóra (epiderma), pokryta u wielu gatunków grubym woskowym nalotem . Sukulentami łodygowymi są wszystkie kaktusy oraz ogromna liczba podobnych do nich wilczomleczy i innych gat. należących do wielu rodzin. Kaktusy rosną w obu Amerykach , zaś wilczomlecze głównie na terenie afryki

SUKULENTY Z KAUDEKSEM - w botanicznym znaczeniu - zgrubiałą podstawą łodygi , która u siewki nazywana jest hypokotylem . Z niego z czasem wykształca się ogromnych rozmiarów organ magazynujący zwany właśnie - kaudeks , z którego wyrastają łodygi często wielometrowej długości . Większość sukulentów tej grupy nie tworzy stałych łodyg , zwykle zamierają one po kwitnieniu i wydaniu nasion . Okres suszy przeżywa gruby pęd (kaudeks), który ma zmagazynowane wystarczające zapasy wody i składników odżywczych , aby na nowo rozpocząć wegetację.

SUKULENTY LIŚCIOWE - magazynują wodę w liściach . Jest to najbardziej zróżnicowana grupa pod względem wielkości jak i kształtów oraz zróżnicowania geograficznego . Tu także występują największe różnice w pielęgnacji poszczególnych gatunków . Najbardziej odporne jak agawy , aloesy czy część przypo- łudników, mogą być podlewane zaledwie kilka razy w roku , natomiast inne , jak grubosze w okresie wegetacji wymagają regularnego podlewania. W obronie przed słońcem i utratą wody liście wielu gatunków pokryte pięknym woskowym nalotem .